O DoctorAnts
Artykuły
Biblioteka
Metodologia i warsztat
Stypendia i granty
Dydaktyka
Wydarzenia i projekty:
Uczestnicy:
W projekcie uczestniczyć będą mieszkańcy, studenci, doktoranci, członkowie organizacji pozarządowych i lokalni przedsiębiorcy jak i socjologowie, architekci, urbaniści czy specjaliści od zarządzania.
Organizatorzy:
Projekt odbywa się w ramach wydarzenia Design Thinking Festival 2015
Inicjatywa ma na celu społecznie przygotować koncepcyjny projekt zagospodarowania podwórza, dzięki któremu mieszkańcy kwartału między ulicami Złotników, św. Ducha, Kozią i Szeroką, zanim podejmą decyzję o dzierżawie, wspólnie z projektantami, będą mogli zaplanować wygląd i funkcjonowanie przestrzeni im najbliższej. W pracy nad projektem wykorzystywana będzie metoda Design Thinking.
Projekt ma również cele:
Projekt ma charakter inicjatywy oddolnej
w tym roku wspieranej przez Gdański Zarząd Nieruchomości Komunalnych.
Ponieważ przestrzeń miejska, która wygląda jak poniżej, nie sprawia radości, a wzbudza niepokój, frustrację i brak poczucia bezpieczeństwa. Nie zachęca do spędzania tam czasu i delektowania się pięknem miasta. Mieszkańcy mówią o nich „podwórka wstydu”.
A niestety tak wygląda wiele podwórek na terenie Głównego Miasta w Gdańsku.
Urząd Miasta w ostatnim czasie, chwilę po zakończeniu pierwszej edycji naszego projektu Design Thinking 2014, wprowadził kilka nowych możliwości finansowania porządkowania terenu podwórzy Śródmieścia.
Te nowe narzędzia dają możliwość podjęcia szerszych działań niż tylko np. posianie trawy. Warunkiem pozyskania funduszy przez wspólnoty mieszkaniowe jest podjęcie w pierwszej kolejności woli dzierżawy. Daje to możliwość Gdańskiemu Zarządowi Nieruchomości Komunalnych (GZNK) zlecenia przygotowania projektu budowlanego dla podwórza. W dalszej kolejności, gdy wspólnoty porozumieją się w kwestii dzierżawy i podpiszą umowę, otwarte zostają kolejne możliwosci finansowania działań (w sumie do wysokości ok. 100 000 zł biorąc pod uwagę różne mechanizmy finansowania).
W trakcie spotkań GZNK z mieszkańcami zgłaszane są obawy m.in. do tego, że wola dzierżawy musi być podejmowana bez znajomości projektu zagospodarowania podwórza. Jest to sytuacja patowa dla obu stron: GZNK nie może uruchomić finansowania bez uzyskania wstępnej zgody wspólnot, a wspólnoty obawiają się braku kontroli nad przyszłym zagospodarowaniem, więc nie są skore podpisać nawet wstępną deklarację woli dzierżawy.
Kolejnym zgłaszanym przez interesariuszy problemem do rozwiązania jest sposób zarządzania takim podwórkiem, które miałoby być dzierżawione przez wiele wspólnot. Jest to sytuacja nowa i w dniu dzisiejszym nie istnieją żadne rozwiązania.
Zadaniem projektantów-uczestników jest zatem przygotować projekt zagospodarowania podwórza, dzięki któremu mieszkańcy kwartału, zanim podejmą decyzję o dzierżawie, będą mogli skonfrontować wygląd i funkcjonowanie przestrzeni im najbliższej.
W takiej sytuacji zaletą naszych działań jest to, że wypracowane rozwiązania realnie mogą zostać wdrożone przez mieszkańców.
Spotkania robocze przeprowadzane będą raz w tygodniu wg Planu spotkań i potrzeb pojawiających się w trakcie procesu. Będzie również konieczność przeprowadzenia wywiadów z interesariuszami w dniu i godzinach dla nich dogodnych. Konieczna będzie również do przeprowadzenia obserwacja bierna użytkowania podwórka, która musi zostać przeprowadzona o różnej porze dnia i w różny dzień tygodnia.
Pracować będziemy z mieszkańcami tego kwartału przeprowadzając z nimi spotkania i rozmowy tak grupowe jak i indywidualne. Rozmowy toczyć się będą również z innymi zidentyfikowanymi interesariuszami, np. Urzędem Miasta, zarządcami nieruchomości, lokalnymi przedsiębiorcami itd.
W projekt zaangażowane będą również dzieci i młodzież z Pałacu Młodzieży przy ul. Ogarnej, które przygotują makietę kwartału. Elementy edukacji przestrzennej połączymy z edukacją obywatelską. Rezultaty tej działalności wpływać będą nie tylko na rozumienie przestrzeni przez młode pokolenie ale również na budowanie w nich postaw obywatelskich poprzez wzbudzenie współodpowiedzialności za przestrzeń wspólną. Ta część Projektu dzieje się do pewnego stopnia niezależnie od procesu Design Thinking, ale aktywnie go będzie wspierać na poszczególnych etapach.
Wykorzystanie makiety rozpocznie się już w trakcie pierwszego etapu procesu Design Thinking, empatii. Za pomocą makiety mieszkańcy będą wskazywać miejsca i cechy przestrzeni dla nich problematyczne, wzbudzające miłe myśli lub po prostu ważne z jakiś powodów. W kolejnych etapach makieta służyć będzie do przygotowania prototypu (jednego z kilku, jeśli będzie taka potrzeba) i przeprowadzenia testowań rozwiązań wraz z mieszkańcami i innymi interesariuszami.
Przewidywane są 3 spotkania z mieszkańcami, które mają na celu zweryfikować, czy zaproponowane rozwiązania odpowiadają na ich potrzeby.
W trakcie projektu przejdziemy przez proces Design Thinking wg schematu:
Po kolejnych testowaniach może nastąpić konieczność iteracji do którejś z faz i przejście procesu w pętli. Czyli, mówiąc inaczej, zacząć go jeszcze raz od któregoś z kroków, który okazał się nietrafiony bądź niepełny: prototypowania, ideacji czy definiowania problemów. Może wystąpić także konieczność przejścia przez etap empatii, gdyby się okazało, że nie zapytaliśmy o zdanie ważnej dla projektu osoby lub nie otrzymaliśmy odpowiedzi na istotne pytanie (zgodnie z zasadą Ok2Fail). Takie podejście ma za zadanie wypracowanie jak najlepszych rozwiązań.
W trakcie kolejnych kroków wykorzystywać będziemy narzędzia i metody adekwatne do potrzeb, w tym m.in. narzędzia kreatywne takie jak mapa empatii, kwiat lotosu, Walt Disney, Business Model Canvas, czy też mood boardy.
Łączyć je będziemy z dotychczas wykorzystywanymi w naszych dziedzinach i branżach tradycyjnymi narzędziami i metodami w ten sposób wzbogacając i uskuteczniając naszą edukację i pracę zawodową.
Krótka charakterystyka tegorocznej edycji:
Joanna Szechlicka
e-mail: jszechlicka@pg.gda.pl